De wetenschap koppelt variatie in het DNA aan ziektebeelden. In DNA kan het verschil worden vastgesteld tussen dieren die gezond zijn en dieren die drager of lijder zijn van een bepaalde erfelijke ziekte. Tevens kan in kaart gebracht worden in welk gen en op welke positie een mutatie in het DNA is ontstaan die de erfelijke ziekte veroorzaakt. Door vergelijking van de symptomen van een ziekte met variatie in het DNA wordt een diagnostische test bewezen. Dit leidt normaal gesproken tot publicatie in een wetenschappelijk artikel. Vaak zijn deze artikelen gebaseerd op een enkel ras.
In de OMIA database (Online Mendelian Inheritance in Animals) van de Australische professor Dr. Frank Nicolas zijn alle beschikbare DNA testen omschreven.
VHLGenetics heeft een breed assortiment DNA testen beschikbaar om vast te stellen of een dier drager of lijder is van een erfelijke ziekte. Hiermee biedt VHLGenetics klanten de mogelijkheid om gebruik te maken van deze kennis bij de keuze van een paringspartner voor hun fokdier(en). Hierdoor kan voorkomen worden dat er nakomelingen geboren worden die lijden aan een erfelijke ziekte en kan het dierenwelzijn verbeterd worden.
Wanneer de uitslag van een DNA-test aangeeft dat een dier lijder (twee kopieën van de mutatie) is, is dit normaal gesproken de basis om aan te nemen dat een dier de erfelijke ziekte zal ontwikkelen. Wanneer de uitslag van een DNA-test aangeeft dat een dier geen drager is van de mutatie die het betreffende ziektebeeld veroorzaakt is dit geen garantie dat dit dier nooit deze erfelijke ziekte zal ontwikkelen, er kunnen namelijk mutaties op andere plekken in het DNA voorkomen die hetzelfde ziektebeeld veroorzaken.
Ga direct naar de volgende informatie:
Heeft u vragen, neem dan contact met ons op via het contactformulier.